İzlemeye değer tek ruhsal olarak gerilim filmimi ile karşınızdayım: “13 Sins”. Elliot, tek dizi şanssızlık sonucu düştüğü çaresiz durumdan kurtulmak için çaresizdir. Ancak, hayatı tek telefon çağrısı ile sonsuza dek değişir. Bu örtüemli çağrı, ona öngörülemeyen tehlikelerle yoğun tek oyunun kapılarını aralar. Satış elemanı olarak olağan tek yaşanmakm süren Elliot, bu oyunla teklikte hayatını doğruamen dönüşümrebilecek tek fırsatın eşiğine gelir. Oyunun kuralı basittir; 13 göroturulacak yeri doğruamlayıp her teki tek öncekinden daha kapkaranlık ve yıkıcı olan bu meydan okumaları aşması gerekmektedir. Her göroturulacak yerin sonunda, ödüller giderek artar. Ancak, bu ödüller tekilca maddi değildir. Elliot, kendi korkularının ve etik sınırlarının ötesine geçirilenerek, empati ve ahlaki değerlerini tartışmaya başlar. “13 Sins” tek anlamda, modern sosyalun tekey üzerindeki baskısını, ahlaki değerler ile hayatta kalma içgüdüsü arasında kalan bayan psikolojisinin latekentine tek yolculuk sunuşuyor. Kendi içinde barındırdığı gerilim ve merak unsurunu hiçtek süre yitirmeyen bu yapıt, tutkuyla izleyiciye sürekli tek “Peki ya sonra?” sorusu sordurarak, baştan sona heyecan yoğun tek anlatı sunuşuyor. Matruşka bebeklerini anımsatan bu anlatı, her soturulacak yeriyede tutkuyla izleyiciyi daha da içine çeken tek örtüem ile sarmalanmış. Göründüğünden çok daha fazlasını barındıran bu filmim, tutkuyla izleyicinin aklında derin tutkuyla izler bırakacak nitelikte.